Βράδυ Τετάρτης.
Γεμάτη η αίθουσα.
Τα φώτα όλα αναμμένα. Η ώρα πλησιάζει...
Ανοίγει η δεξιά πόρτα, και μπαίνει εκείνος.
Χωρίς κουστούμι αυτή τη φορά.
Με ρούχα σκούρα, έτοιμος να βυθιστεί στο σκοτάδι της σκηνής.
Δεν ξεκινά αμέσως.
Μας μιλά, μας απευθύνεται.
Μας εξηγεί όλα τα μαγικά που θα εκτελέσει σε λίγα λεπτά.
Μας μιλά για την τέχνη του, που περιέχει - θαρρείς - ολόκληρη την τέχνη.
Απλός και άμεσος, σαν να τον ακούς σε μια από τις εκπομπές του.
Γιατί αν έριχνες μια ματιά στο κοινό,
μόνο έτσι θα μπορούσες να δικαιολογήσεις αυτό το ετερόκλητο πλήθος.
Όλοι εκείνοι, που τον ακολουθούμε στις αναζητήσεις του.
Το αποψινό του θέμα δεν ήταν άλλο από ένα πολύ ιδιαίτερο ποίημα,
που είναι καμωμένο και μελωδία.
Μα στα χέρια τα δικά του, έγινε κάτι το απτό.
Κάτι που μπόρεσε να το πλάσει, ξανά και ξανά,
για να το αναδείξει όσο γίνεται,
προτού το ξαναφήσει στο δρόμο προς τα αστέρια.*
Πολύ θα ήθελα να σας πω ποιο είναι το τραγούδι.
Πολύ θα ήθελα να θυμηθούμε μαζί το ποίημα.
Ή ακόμη και να σας βάλω ένα μέρος απο μια παλαιότερη παρουσίαση του έργου.
Μα πιστεύω βαθιά, πως κάποια πράγματα δεν εξηγούνται, κι ούτε μπορούν να μπουν σε καλούπια.
Έτσι, αν εμπιστεύεστε τις λέξεις μου,
αφιερώστε ένδεκα λεπτά παρακολουθώντας
ένα δείγμα της σαγήνης
- ας με συγχωρήσει που προσπαθώ να τον προσδιορίσω -
ενός δασκάλου, ενός δεξιοτέχνη,
ενός ανθρώπου που γεννήθηκε για να προσφέρει
κι ό,τι κάνει είναι καλώς καμωμένο.
Γιατί έχει το άγγιγμα...
Ακολουθώντας τα συναισθήματα, τα βλέμματα,
κάθε ατάκα, κάθε στίχο,
μα και την "ύφανση" της μουσικής μιας παλιάς ταινίας,
πιστός, ακόμη και στον ενδυματολογικό κώδικα του πρωταγωνιστή,
ο Χρίστος Παπαγεωργίου δεν χάνει στιγμή το πάθος του
ούτε για τη διδασκαλία,
ούτε για την άψογη εκτέλεση,
θαρρείς πως είναι πλασμένος να εκπέμπει την τέχνη για όλους εμάς.
----------------------------------------------
* Το έργο που παρακολούθησα την Τετάρτη 29.4.2015
στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής
ήταν η μουσική σύνθεση του Χρίστου Παπαγεωργίου
32 "Στυλιστικές παραλλαγές" πάνω στο "Περιγιάλι το Κρυφό" του Μίκη Θεοδωράκη, σε ποίηση Γεωργίου Σεφέρη. Μεγάλο μουσικό έργο και ταυτόχρονα τη δυσκολότερη πρόκληση για κάθε συνθέτη.
Το θαυμαστό για μένα ήταν ότι στην ουσία
υποδύθηκε τόσο "στυλιστικά" - τη μουσική έκφραση και τη γλώσσα -
αλλά και "φυσικά" - τις κινήσεις του σώματος, τον τρόπο που έπαιζαν και τις αντιδράσεις τους κατά την οικεία παραλλαγή - δεκάδες ονομαστούς συνθέτες στην ιστορία της μουσικής...
... από τον Κουπρέν, μέχρι τον Κηθ Τζάρετ και την ηλεκτρονική μουσική,
δοκιμάζοντας (με την έννοια του γεύομαι) τρία διαφορετικά όργανα,
το πιάνο , το φόρτε πιάνο, και το τσέμπαλο.
Αν ποτέ η βελόνα του ραδιοφώνου σας δείξει το Τρίτο,
κι ακούσετε μια - πάντα νεαρή , λιγάκι βιαστική, και λίγο βραχνή - φωνή
να λέει: "Αναζητώντας την κυρία με τη Στρυχνίνη"
θα βρείτε το δάσκαλό σας...
... κι ας μην ξέρετε ούτε νότα.
Σας ασπάζομαι,
marron ;)
Υ.Γ. κι όπως πάντα περιμένω τα σχόλιά σας...
Καλησπέρα marron καλή εβδομάδα χαίρομε που ξανά βρεθήκαμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά άψογος ο Χρίστος Παπαγεωργίου
Και φυσικά οι σκέψεις σου που μαγνητίζουν όπως πάντα.
Παύλος
Κι εγώ χαίρομαι, που σε ξαναβρίσκω και που συμφωνείς για το τιμώμενο πρόσωπο ;)
ΔιαγραφήΕίναι άθλος να βρίσκεται κανείς σταθερά στη μπλογκόσφαιρα και να είναι και ενδιαφέρων ταυτόχρονα... Εσύ, όμως, τα καταφέρνεις μια χαρά!
Καλό σου βράδυ!!!
Μάρω(η Μαρώ;)σε ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου έδωσες να γνωρίσω τον Χρήστο Παπαγεωργίου.Θα είμαι ειλικρινείς και θα σου πω ότι δεν είχα ιδέα για την ύπαρξη αυτού του ταλαντούχου καλλιτέχνη και διευθυντή του Γ΄ προγράμματος και όπως καταλαβαίνεις επιδόθηκα σε αγώνα δρόμου προς αναζήτηση πληροφοριών για το πρόσωπο του και την δράση του στο τρίτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να λέμε τώρα!Ο άνθρωπος δεν παίζεται!
Μάρω(η Μαρώ;) ένα περίεργο πράμα!
Εγώ που λατρεύω και ακούω πολύ ραδιόφωνο ποτέ δεν πατάω στο…….τρίτο!
Εχω μείνει στο τρίτο της αξέχαστης εποχής του Χατζηδάκη!
Θα με ρωτήσεις γιατί!
Δεν ξέρω να σου απαντήσω!
Λοιπόν για να μην μακρηγορώ σε ενημερώνω ότι από σήμερα κατσικώνομαι στο τρίτο και δεν χάνω το…. "Αναζητώντας την κυρία με τη Στρυχνίνη" του Τρίτου Προγράμματος με τον Παπαγεωργίου αλλά και σε άλλα ραδιοφωνικά διαμάντια που ανακάλυψα μετά την ανάγνωση της δικής σου ανάρτησης.
Σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
Πάρε και τις φιλούρες μου σε ένδειξη αγάπης και ευγνωμοσύνης
Μαρώ είναι ;)
ΔιαγραφήΜου δίνεις μεγάλη χαρά που τον γνωρίζεις μέσω εμού...
Πρέπει να έχεις την παραλία της Άνδρου, το βιβλίο, και την εκπομπή του Χρίστου, για να είσαι πλήρης σε αυτή τη ζωή ;)
Πολλά φιλιά και από μένα <3
'Εχεις δίκιο ...κάποια πράγματα ούτε εξηγούνται αλλά ούτε μπαίνουν και σε καλούπια ...ειδικά το ταλέντο!!! Το συγκεκριμένο συνθέτη δεν τον γνώρισα αλλά λάτρεψα αυτό που άκουσα όπως και την εισαγωγή σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα και καλή εβδομάδα!
Ακριβώς... Είναι και από μένα λατρεμένος....
ΔιαγραφήΚαι πάλι, καλό μας μήνα, αμήν ;)
+1 στο σχόλιο xristin, το προσυπογράφω αυτολεξεί!
ΑπάντησηΔιαγραφή+1000 ευχαριστώ για το insight αυτό
δυστυχώς, δεν υπάρχει χρόνος να ανακαλύπτεις τί υπάρχει...
ευλαβικά ευχαριστώ σε
φιλιά
Έχεις τον τρόπο σου ακόμα και στα σχόλια, Γιάννη...
ΔιαγραφήΟ χρόνος είναι τόσο πολύτιμος.... Τότε που τον είχαμε αλήθεια τι τον κάναμε (εκτός από τις σπουδές και τα διαβάσματα που μας φάγανε αρκετή ζωή...) ;;;
Παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα... Φιλιά κι από μένα.
Υ.Γ. Αλήθεια ο Stathis που είναι; Τον ανέφερε η Nasia πιο κάτω...
καλως ορισες φιλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήμου ελειψες!
Καλώς σε βρήκα!!!!
ΔιαγραφήΑμοιβαία τα αισθήματα.
Καλό μήνα και καλό βράδυ, Κική μας ;)
μετα το σχόλιο της xristin και το σχόλιο που λείπει ,του Stathis , δε μου μενει παρά να πω ,πόσο θέλω να μάθω πιάνο και πως κοπανάω το κεφαλι μου ,που δεν εμαθα.... α ,να πω και πόσο με ηρεμούν οι αναρτήσεις σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήμουσικά φιλάκια σου στέλνω!
Είναι ένα ήρεμο πάθος, όλος μου ο κόσμος, Νάσια ;)
ΔιαγραφήΑλήθεια ο Stathis που είναι;
Για να πιάσω το απουσιολόγιο...
Τι να σου κάμω; Είσαι λιγουλάκι μακριά για να σου μάθω...
Σε φιλώ και σε καληνυχτίζω <3
Εγώ να δείτε πώς κοπάω το κεφάλι μου φιλενάδες και για το πιάνο και γενικά για τη μουσική! Μόνο να ακούω ξέρω!
ΔιαγραφήΜάρω μου , άργησα αλλά πέρασα!(με έφαγαν οι καλλιτεχνίες ☺)
Φιλιά!♥
Και η ίδια σε ασπάζομαι αλλά πιο πολύ σ' ευχαριστώ Μαρώ μου, που έβαλες ένα πρόσωπο σε μια πολύ γνώριμη φωνή που είχα ακούσει από το Τρίτο πρόγραμμα συνήθως τυχαία και αυτό αρκετά παλιά, όταν άκουγα ραδιόφωνο στα ατελείωτα πήγαινε έλα με το αυτοκίνητο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχα ιδέα ποιος είναι ο Χρίστος Παπαγεωργίου και χάρη σε σένα για πολύ ώρα κάθισα και τον άκουσα ή καλύτερα τον απόλαυσα, σε πολλές παλιές του εκπομπές και αυτό χάρη στο youtube... (να τα καλά του internet!) ;-)
"Σαν μια ρόδα, σε μια άλλη ρόδα, δεν έχει τέλος ούτε αρχή, αλλά ακατάπαυστα γυρίζει"... έτσι είναι η μάθηση!
Υπέροχη ανάρτηση, υπέροχο που η μουσικός Μαρώ, μας ανέβασε για μια φορά ακόμα, πολύ ψηλά!
ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς!
"Εβαλα πρόσωπο σε μια φωνή..." Πόσο χαίρομαι...
ΔιαγραφήΜακάρι να ήταν όλες του οι εκπομπές στο youtube...
Με συγκινεί το κλείσιμο του σχολίου σου, και πόσο το έχω ανάγκη ειδικά τώρα...
ΑΦιλιά και από μένα καλή μου φίλη <3
Δεν τον γνωριζα τον συγκεκριμένο πιανιστα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα πραγματικα εχει εκεινο το «αγγιγμα» που λες
Ούτε κι εγώ γνώριζα τον Boris Bukowski,
Διαγραφήαλλά ο ένας με τον άλλον, θα ανακαλύψουμε όλα τα διαμάντια...
Ναι, έχει το άγγιγμα, όσο κανείς...
Καλό σου βράδυ
Ένα μεγάλο ευχαριστώ θέλω να σου πω απόψε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα αναζητήσω το δίχως άλλο την κυρία με τη Στρυχνίνη!
Να είσαι καλά, που μας τον γνώρισες!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
Μαρία μου, σου απαντώ με καθυστέρηση...
ΔιαγραφήΠαρακαλώ ;)
Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να γράψω αυτή την ανάρτηση.
Πολύ χαίρομαι που βρήκε ανταπόκριση!!!
Πολλά φιλιά και από μένα <3
Καλέ, που ήταν τα κανάλια όταν δημιουργούσε ο εν λόγω κύριος; Αν δεν το δείξει η τηλεόραση, δεν είναι είδηση... Γύρισες κι αυτό είναι παρήγορο για μας Μαρώ μου :) Φιλιά πολλά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Χρίστος Παπαγεωργίου έχει κάνει τηλεόραση από το 2002-2009, πάντα μιλώντας για τα κρατικά κανάλια. Τώρα είναι Διευθυντής στο Τρίτο Πρόγραμμα και νιώθω πως ναι! υπάρχει αξιοκρατία... Γιατί έχει τις απίστευτες σπουδές, και το απίθανο ταλέντο... Έχεις δίκιο. Ο πολύς ο κόσμος μαθαίνει μόνο μέσα από την τηλεόραση. Αλλά με τρόπο κουτσομπολίστικο, δυστυχώς. Δεν ξέρω πώς θα μπορούσαν να συγκεραστούν τα δύο αυτά. Η κουλτούρα και το κουτσομπολιό.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Πολλά φιλιά <3