Σελίδες

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

όνειρο


Όνειρο

Μια φορά  κι έναν καιρό ένα παιδί είδε όνειρο.
Σηκώθηκε κι έμεινε καθούμενο για ώρα στο κρεβάτι.
Τον είδε η μάνα του και  του λέει:
-Τι έπαθες, πουλάκι μου; Που τρέχει ο λογισμός σου;
-Μάνα, είδα όνειρο.
-Πες μου τ’ όνειρο σου.
-Τσου.
-Πες μου, καλέ μου, τ’ όνειρό σου!
-Δε στο λέω.
- Πες το μου, γιατί θα σε πιάσω και … θα σου πω, εγώ!
- Δε στο λέω, δε στο λέω, δε στο λέω.
Πάει η μάνα να το πιάσει να του δώσει ένα χέρι ξύλο που της αντιμίλησε,
βγαίνει το παιδί από την πόρτα. Κι όλο τρέχει και τρέχει, χάνεται. Κρύβεται στο δάσος.

Περπατάει κι όλο περπατάει, ώσπου νυχτώνει. Δροσερεύει και κρυώνει.
Ψάχνει το παιδί μέρος για να κοιμηθεί. Βλέπει παρακάτω ένα φωτάκι.
Πλησιάζει, βλέπει ένα καλύβι. Χτυπά την πόρτα. Του ανοίγει μια γριά.
-Μπα, και καλώς το μου.
-Γεια σου, καλή κυρά.
-Πέρνα στο φτωχικό μου. Τι  λαχταρά η αφεντιά σου; Να φας, να πιεις, να κοιμηθείς;
-Ναι, γιαγιάκα, να χαρείς, γιατί έφυγα από το σπίτι και κρύφτηκα της μάνας μου.
-Γιατί; Τι  έτρεξε;
-Να. Το και το. Είδα όνειρο. Και δεν ηθέλησα να της το πω.
Γυάλισε το μάτι της γριάς.
-Κοιμήσου απόψε δω, και τα λέμε το πουρνό.
Κοιμήθηκε το παιδί, ξύπνησε, χαρά Θεού.
-Καλημέρα γιαγιά.
-Καλημέρα παιδί μου! Κοιμήθηκες καλά;
-Ναίσκε. Κι είδα και τ’ όνειρο.
-Πάλε; Πες μου τ’ όνειρό σου να σε χαρώ.
-Όι. Δε στο λέω.
-Πες μου τ’ όνειρό σου, κι εγώ…. Μμμ… Ορίστε,  θα σου δώσω τη βεντάλια μου. Που ‘ναι μαγική και σαν την κουνήσεις πετάς, και πας όπου θες. Πες το μου.
-Πρώτα τη βεντάλια κυρά, κι απέ σου το λέω.
-Πάρε την καλόπαιδο. Τώρα, το λοιπό, πες μου τ’ όνειρό σου.
-Μωρέ πριτς. Δε στο λέω, δε στο λέω, δε στο λέω.
Και πιάνει και κουνάει τη βεντάλια, και πετάει ψηλά και φεύγει, κι απόμεινε η γριά να τονε κοιτά.

Πετούσε το παιδί πάνω από τις πολιτείες, και πετούσε, ώσπου έφτασε πάνω από τη θάλασσα. Κουνούσε ολοένα τη βεντάλια, αλλά δεν ένιωθε το χέρι του από τον πόνο.
Λέει, αχ. Ας ήταν τώρα μια στεριά να κατεβώ, ν’ αράξω.
Κοιτάει πιο καλά, να τηνε η στεριά. Ένα τόσο δα νησάκι. Κατεβαίνει.
Πάει να πατήσει γλιστρά και πέφτει κάτω.
-Μπα και καλώς το μου. Μιλάει το νησί που δεν ήτανε νησί αλλά φάλαινα. Πως από δω;
-Που να στα λέω. Για όλα φταίει εκείνο τ’ όνειρο που είδα.
-Όνειρο. Για πες μου το να τ’ ακούσω κι εγώ.
-Α, δεν το λέγω σε κανένα..
-Πες μου τ’ όνειρό σου, κι εγώ… Όφου… Να, πιο πίσω από το μάτι μου έχω μια βελονίτσα. Θα στηνε δώσω, γιατί όποιος την κατέχει μπορεί να ξαναδώσει ζωή σ’ όποιον κοιμήθηκε ύπνο βαθύ.
-Πρώτα τη βελόνα κυρά, κι απέ σου το λέω.
-Πάρε την καλόπαιδο. Τώρα, το λοιπό, πες μου τ’ όνειρό σου.
-Δε σφάξανε. Δε στο λέω, δε στο λέω, δε στο λέω.
Κουνάει τη βεντάλια πάλε και πάλε, και μην τον είδε η φάλαινα.

Ταξίδεψε και είπε να ξεκουραστεί σ’ ένα παλάτι.
Μπαίνει μέσα, ησυχία. Μούτρα κατεβασμένα, μάτια δακρυσμένα, όλοι μέσα στη στενοχώρια ήτανε. Ρωτάει από δω, του απαντούνε από κει… Η βασιλιοπούλα.
Είναι μαγεμένη, και κοιμάται του καλού καιρού, χρόνια τώρα. Κανείς δεν μπορεί να την κάνει καλά. Γιατροί μπαίνουν, γιατροί βγαίνουν και το γιατρικό δε φέρνουν.
- Θέλω να δω το βασιλέ, λέει το παιδί.
-Ορίστε, λέει ο βασιλές. Που βρέθηκες εσύ εδώ;
-Που να στα λέω. Για όλα φταίει εκείνο τ’ όνειρο που είδα.
-Όνειρο; Για πες μου να τ’ ακούσω κι εγώ…
-Να με συμπαθάς,  βασιλέ, το όνειρό μου δεν το λέγω σε κανένα.
-Πες μου τ’ όνειρό σου,  αλλιώς θα σε κλείσω στη φυλακή.
-Αν μ’ αφήσεις να δω την κόρη σου για λίγο, θα στο πω τ’ όνειρό μου.
-Ας γίνει το θέλημά σου.

Πάει και βρίσκει τη βασιλιοπούλα: έμορφη, γλυκειά  και κοιμούντανε σε χρουσό κρεβάτι. Βγάνει τη βελονίτσα και της τσιμπά το μπράτσο. Ξυπνάει αυτή, ξεμούδιασε. Έλαμψαν τα μάτια της και κοκκίνισαν τα μάγουλά της. Πάνε μαζί στο βασιλέ.
-Κορίτσι μου, χρυσάφι μου. Αγκαλιάζει ο βασιλές την κόρη του. Ποιος σε έκαμε καλά;
-Εγώ, βασιλέ μου.
-Να είσαι καλά. Τη γλίτωσες τη φυλακή. Λοιπόν; Θα μου πεις τ’ όνειρό σου;
-Δεν το λέγω τ’ όνειρό μου.
-Τη σηκώνεις τη φυλακή!  Σκας άνθρωπο! Το υποσχέθηκες. Έδωσες το λόγο σου.
-Ας είναι. Δε θα σου πω το όνειρό μου. Αλλά… θα σου πω πως τελειώνει.
-Πως τελειώνει τ’ όνειρό σου;
-Παντρεύομαι τη βασιλιοπούλα.

-Τηνε παντρεύτηκε στο τέλος τη βασιλιοπούλα;
-Τηνε παντρεύτηκε.


 Ήμουνα κι εγώ εκεί, σ’ ένα περβόλι, είχα κάτσει κάτω από μια λεϊμονιά, σε πολύχρωμα πανιά. Ήτανε και τα παιδιά μου, το ‘να μου το βυζανιάρικο στο σακούλι, και το άλλο το ξεπεταγμένο, κι ο άντρας μου, κι άλλοι πολλοί, παιδιά και μεγάλοι που ήταν κάποτε παιδιά, κι ήμασταν και φίλοι. Παραμύθια λέγαμε, μέρα μεσημέρι. 
Μα φαΐ δεν είχαμε, κι ούτε στάλα νερό να βρέξουμε το στόμα μας, 
κι έτσι δεν κάτσαμε πολληώρα.

Τούτο δω είναι το μόνο, που μεινε στη μνήμη. Σαν όνειρο. 
Και το λέγω, και το ξαναλέγω κι όλο το αλλάζω, όπως με βολεύει. 
Κι έχω κι άλλα όνειρα. Δικά μου. Αλλά δεν τα γράφω... ακόμα.

------
Μια συμβουλή ολόιδια με το παραπάνω παραμύθι. 
Μου την είχε πει ένας συνεργάτης, καλή του ώρα, σε ανύποπτη στιγμή.
Δωρεάν φυσικά, και με όλη του την καρδιά.

Ποτέ μη λες τα όνειρά σου, πριν τα πραγματοποιήσεις.
Ένας να βρεθεί να σ’ αποθαρρύνει, και για καλό ακόμη, … τελείωσε.

18 σχόλια:

  1. εμένα μόνο τα όνειρα θερινής νυκτός μου απέμειναν....
    καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώς την. Αφού έχεις καλοκαιρινή διάθεση όλο το χρόνο και με τη βούλα,(βλ.προηγούμενη ανάρτηση του παρόντος) τα δικά σου τα όνειρα πιάνουνε πιο πολύ! Φτάνει... όσο είσαι ξύπνια να τα θυμάσαι! Καλημέρα σου και σ'ευχαριστώ για το ποδαρικό...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ ωραίο παραμύθι με όμορφο δίδαγμα!! Πολύ μου άρεσε η ανάρτηση σου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπέροχο....Τι φανταστική η συμβουλή του φίλου σου...Το παραμύθι σου, μου χάρισε ένα απίστευτο χαμόγελο κι η ανάρτηση σου με ξάφνιασε....Σε ευχαριστώ τόσο πολύ γλυκιά μου ...μαστόρησα του λόγου!!! Γράφεις πανέξυπνα...και περιμένω να διαβάσω και τα άλλα όνειρα σου....Να είσαι καλά κορίτσι!!!!Ευχές για υπέροχα όνειρα...κι ακόμη πιο υπέροχη πραγματικότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι όμορφο παραμύθι..και η συμβουλή σοφή. Αν το σκεφτείς, πόσες φορές δεν μας έχεις συμβεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσήλθες Βέρα! Μας συμβαίνει σχεδόν πάντα, αλλά ελάχιστες φορές το συνειδητοποιούμε. Εμείς λέμε τα όνειρά μας και οι άλλοι παίζουν "την κολοκυθιά"!!

      Διαγραφή
  6. Καλώς σε βρήκα κοπελιά! Πολύ όμορφη η αφήγησή σου! Νεράκι τελειώνει το κείμενο!
    Για τα όνειρα που δεν πραγματώνονται αν τα πεις έχω αντίθετη άποψη. Τα όνειρα που τα λες για να τα ακούσουν οι άνθρωποι δεν πραγματώνονται, εκείνα όμως που τα λες για να τα ακούσει ο Θεός όλα πραγματώνονται. Έτσι έχω καταλάβει εγώ από τα δικά μου όνειρα.
    Σε βρήκα από την Κατερίνα του "Διαβάζοντας" παραδόξως αν και Το Κατερινιώ το αστέρι τη γειτόνισσά μου την επισκέπτομαι συχνότερα. Ωραίο και ξεκούραστο το μπλογκ σου και η φωτογραφία του αναγνωστικού στο προφίλ σου, μου βγάζει μια τρυφερότητα μεγάλη όποτε τη βλέπω. Καλή συνέχεια σου εύχομαι!
    Υγ. Είσαι από νησί? Οι ιδιωματισμοί με έχουν μπερδέψει. Μια λέω Κρήτη μια λέω Κέρκυρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χίλια τα καλωσόρισες! Να είσαι καλά για τα καλά σου λόγια. Η δική σου συμβουλή για όνειρα είναι πιο μερακλίδικη. Χαίρομαι που το βρήκες ξεκούραστο, κοπιάζω πολύ γι'αυτό!! Η ζωγραφιά του παλιού αυτού αναγνωστικού είναι αυτό που ονειρεύομαι, αυτό που αγαπάω και με παιδεύει. Η γραφή, η μάθηση, η αγάπη, η παιδικότητα, το περιβόλι. Όσο για την ντοπιολαλιά, είναι μια μικτή παλιά παραμυθογλώσσα...νησιώτικη σαφώς... καθώς την κουβαλάω μαζί μου απ' το νησί των βελανιδιών και -προσφάτως- των παραμυθιών! Καλή συνέχεια και σε σένα

      Διαγραφή
  7. Εγώ πάλι τα λέω τα όνειρά μου. Το blog μου είναι γεμάτο τέτοια. Και πριν πάρουν σάρκα και οστά και μετά. Δεν τους φοβάμαι τους ανθρώπους. Αν ένα όνειρο είναι τόσο ισχνό που να το λυγίσουν τα λογια κάποιου τότε δεν έχει πόδια να σταθεί και καλά είναι να το ξέρω εγκάιρως. Καλώς σε βρήκα.

    Kάτι ακόμα σε συμβουλεύω να βγάλεις την λεκτικη επαλήθευση γιατι κουραζει πολλους και δεν χρησιμεύει πουθενα. Οντως δεν είμαι ρομπότ χα χα χα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλωσόρισες!! Την ανάρτηση της Καπα για τα όνειρα τη διάβασες; Γιατί η μία με την άλλη συνομιλούν οι αναρτήσεις. Θα σε επισκεφτώ λίαν συντόμως. Φαίνεσαι δυναμικός άνθρωπος και πιστεύω στα ζωντανά παραδείγματα. Λεκτική επαλήθευση; Έχω βάλει τέτοιο πράγμα; Κι εμένα με κουράζει όταν το συναντώ. Μιλήστε κι οι υπόλοιποι, σας έχω και σας παιδεύω! Ευχαριστώ για την επισήμανση! Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα καλώς σε βρήκα!Πολύ όμορφη ανάρτηση!Καλή συνέχεια με δύναμη ονείρων και αισιοδοξία..!



    Κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλως την! Να 'σαι καλά! Καλή συνέχεια και σε σένα. Έτσι να μαζευόμαστε οι "θετικιστές". Υπάρχει η λέξη, έτσι δεν είναι;

      Διαγραφή
  10. καλημέρα και από μένα και καλώς σε βρήκα.Πολύ καλή η ονειροιστορία!!!!Τέλος καλό,όλα καλά-))
    εγώ βλέπω απίστευτα πολλά όνειρα,και όποια θυμάμαι τα λέω-))))
    πολλά φιλιά και καλή συνέχεια-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. SUNXARITIRIA H SELIDA SAS EINAI KATAPLIKTIKH !!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλώς σε βρήκα ,τι ωραία ιστορία!!!!!!!!! χαίρομαι που σε βρήκα,θα τα λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σ ευχαριστώ γιαυτά που διάβασα και για την επίδραση που είχαν μέσα μου. Τα Όνειρα είναι Πολύ Σοβαρά πράγματα για να λέγονται έτσι.. Τα δικά μου, τα λέω μόνον όταν κανείς δεν μπορεί να τα βλάψει.
    Ήταν Απολαυστικό Marron μου!!! και όχι μόνο απολαυστικό. Είχε μία Μουσικότητα, μία Αρμονία, κι ήταν Μαγικό όπως κάθε παραμύθι. Μαγικό γίνεται το παραμύθι εκείνο που έχει μέσα το τόση Ατόφια Αλήθεια, όση δεν βρίσκεις αλλού, και όλη επενδυμένη με τα πιο ελκυστικά υλικά ώστε να εμποτίζεται αργά, φυσικά και δροσιστικά και να διαπερνάει την Ψυχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έτσι στα μουγγά θα καθόμαστε, πείτε κι εσείς κάτι...