Σελίδες

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

δεύτερη φωνή



Έχουμε μια συζήτηση τον τελευταίο καιρό στο γραφείο, 
για τους συνειρμούς, 
για τη μαγεία των διαδρομών που διανύει ταχύτατα το ανθρώπινο μυαλό.




Το μεσημέρι, καθώς έπλενα τα πιάτα,
άκουσα στην εκπομπή "Ραδιο-πειρατές" του Δευτέρου 
τα παρακάτω λόγια :


"Πήρα τη στράτα
 κι έρχομαι...
 μες στη βροχή
 και βρέχομαι
                            στα σκαλοπάτια σου
                            εγώ
                            σφυρίζω
                                           άνοιξε μέσα για να μπω
 και στρώσε μου να κοιμηθώ.

 Να με στεγνώσεις με φιλιά
 μες στη θερμή σου αγκαλιά
                             και μη μ' αφήσεις πια
                             να ξαναφύγω
 κοντά σου
 πάρε
 με
 να ρθώ
                     και στρώσε μου να κοιμηθώ

                     και έχεις το λόγο μου
 γλυκιά μου αγάπη
                     στιγμή δεν θα σ' απαρνηθώ
 και στρώσε μου να κοιμηθώ"


 Τραγουδούσα κι εγώ στην κουζίνα μου,
 τραγουδούσε ο Τσιτσάνης που δε ζει τώρα να βγάλει χορούς, να σπάνε τα κορμιά,
 και μαζί του ο Νταλάρας, ο τόσο πολυπρόσωπος, τόσο εκστασιασμένος
 τα λόγια της Ευτυχίας Παπαγιανοπούλου, μιας γυναίκας διαχρονικής...

Η εκτέλεση είναι αυτή ακριβώς αυτή...



Κι ένιωθα τις φωνές  του τραγουδιού
να μπλέκονται γλυκά,
να 'ναι συνοδοιπόροι:
πρώτη και δεύτερη φωνή,
με σεβασμό,
με τάξη,
και θυμήθηκα

τα λόγια του Stathis, στα σχόλια της προηγούμενης μου ανάρτησης:
"Το θέμα είναι σε όλη τη διαδρομή σου να έχεις πάντα κάποιον να μοιραστείς τις στιγμές. Φίλος, φίλη, ερωτικός σύντροφος, αδερφός ή όποιο κι αν είναι το όνομά του." 


Ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε για να 'ναι μόνος.
Μόνος μπορείς λίγο,
προσωρινά, 
ίσως στο μεταβατικό στάδιο,

με μια δεύτερη φωνή
τόσο το τραγούδι, 
όσο κι η ζωή, με τους τρελούς ρυθμούς της,
αντέχεται πιο εύκολα.

Καλό Σαββατοκύριακο

37 σχόλια:

  1. καλέ ποιος Stathis!το έχει πει ,χροοοοονια τώρα ,ο Αριστοτέλης!
    άνθρωπος = κοινωνικό ον!
    νόμος!
    χαχαχαχα,συγνώμη Stathis,ωραία τα είπες και εσύ!
    φιλάκια σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου έχει γράψει σχόλια κι ο Αριστοτέλης!! Για να δω στα ανεπιθύμητα.. Λες; .... Τι μου θύμισες(!!):
      Ποτέ την Κυριακή... ατάκα της Μερκούρη για τον Αριστοτέλη : He did nοt like the women? He was sick???
      Υ.Γ. Ό,τι και να λέει ο Αριστοτέλης, εσύ είσαι το πιο κοινωνικό ον του blogspot, στο έχω ξαναπει... Φιλάκια ;)

      Διαγραφή
  2. ούτε οι λύπες, ούτε οι χαρές έχουν τις ίδιες διαστάσεις αν μόνος σου τις ζεις...
    ευστοχότατος ο συνειρμός σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διαστάσεις... χμ! Το σημειώνω. Είναι ο άλλος, μια γόμα στις λύπες, κι ένας μεγεθυντικός φακός στις χαρές! Ή κάτι τέτοιο... Καλή Κυριακή

      Διαγραφή
  3. η μοναξιά δεν αντέχεται πολλές φορές
    αλλά και ο συνωστισμός ενίοτε είναι επώδυνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσήλθες NeLa! Τι να πω... Αν υπήρχε κανείς χήρος στην παρέα, θα μας έλεγε περισσότερ επί του θέματος... Έστω ότι είναι θετικό να έχεις έναν σύντροφο... με την καλή έννοια ;)

      Διαγραφή
  4. Πραγματι τα συναισθηματα ειναι πάντοτε διαφορετικα οταν έχεις καποιον παρέα!
    Φιλακια Μαρία :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως, διαφορετικά! Κι εξαρτάται από τον κάποιον... Είναι τα λεγόμενα ... χμ... συμφραζόμενα. Καλή Κυριακή ))

      Διαγραφή
  5. Άκουσα και το τραγούδι καθώς διάβαζα.... Marron την απόλαυσα την ανάρτησή σου!!...συμφωνώ απόλυτα...όλα είναι πιο εύκολα όταν έχεις κάποιον δίπλα σου...όπως έλεγε και η γιαγιά μου..."ούτε στον παράδεισο δεν είναι καλά άμα είσαι μόνος"
    Καλό ξημέρωμα να έχεις!...και μια όμορφη Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πανέμορφο τραγούδι. Ούτε στον παράδεισο, ε; Και δημιούργησε τη γυναίκα... μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε χι χι!!
      Ανταποδίδω τις ζεστές σου ευχές... Όμορφη Κυριακή

      Διαγραφή
  6. τα είπε πολύ όμορφα ο Stathis! έτσι ακριβώς είναι!! καλή Κυριακή marron μου! Φιλάκια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το κορίτσι μας! Ν'αγιάσει το στόμα του! Καλή Κυριακή χαρούμενη και δημιουργική, Ευη μας!

      Διαγραφή
  7. Απαντήσεις
    1. Έτσι που το βλέπω, είναι σαν να το λέει το αγγελάκι που έχεις στο favicon σου, αυτό το ξανθούλικο με το φωτοστέφανο. Να είσαι καλά, συντροφευμένη απ' όσους αγαπάς και σ'αγαπούν. Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  8. Όλα μοιάζουν διαφορετικά με παρέα..
    Φιλιά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Enchantee de voir vos mots ici, cherie! Je te souhaite d' avoir trop bonne compagnie a l'etranger... Je pense souvent a ce sujet.. Bisous!

      Διαγραφή
  9. Πόσο απολαμβανω δεύτερο πρόγραμμα τα Σαββατοκύριακα σε οικογενειακό τραπέζι:)
    Θίγεις δύο σοβαρά θέματα φίλη μας εδώ: Τη μοναξιά και τα....ρεμπέτικα!
    Την πρώτη δεν την θέλω, ποτέ μου δεν την κάλεσα και ευτυχώς δεν με επισκέπτεται!
    Τα δεύτερα, τα καλώ συχνά μέσα από το ρ/φ, από cd players ή παρεούλα σε κουτουκάκι!!!
    Εσύ έπλενες πιάτα, εγώ πάω για σίδερο τώρα και ακούω την αφιέρωσή σου.
    Να έχεις μια υπέροχη, ηλιόλουστη, παρείστικη Κυριακή:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι είπες τώρα! Ειλικρινά, δεν ήθελα να θίξω τίποτα... Είδες καμιά φορά, η ματιά του άλλου, που λέγαμε χτες... μοναξιά κ ρεμπέτικα... για φαντάσου... Για συνταξιδιώτες ήθελα να μιλήσω, κ να αναδείξω το σχόλιο του φίλου Stathis... Όσο για την Κυριακή θα συμφωνήσεις ότι ήταν ακριβώς όπως την ευχήθηκες... Πολλά Φιλιά;))

      Διαγραφή
    2. Το ξέρω ότι δεν ήθελες να θίξεις αυτά τα θεματα αλλά είδες πόσο διαφορετικά σκέφτεται ο καθένας και πως βλέπει τα πράγματα από άλλη οπτική? Εγώ δουλεύω με άλλο λογισμικο:)
      Η Κυριακή μας ήταν όντως παρείστικη και υπέροχη!!!!

      Διαγραφή
  10. Το παράδοξο είναι ότι πότε διανύουμε περιόδους μοναξιάς και πότε γίνεται τέτοιος συνωστισμός... Δεν ξέρω αν εννοεί το ίδιο η NeLa. Πραγματικά, είναι στιγμές που θέλουμε να εξαφανιστούν όλοι και να μείνουμε με τον εαυτό μας.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πολλά τα παράδοξα, και πολλές οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Εσύ και η NeLa δεν είπατε τίποτα αντίθετο... Σεγόντο μου κάνατε, δεύτερη φωνή στο δικό μου τροπάρι... Το ότι μερικοί από μας δεν είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι ούτε στη μοναξιά, ούτε στο συνωστισμό, δε σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε και τον ανθρωποδιώχτη:)) Νομίζω; (Πολύ ρεμπέτικο αυτό το σχόλιο!!)

      Διαγραφή
  11. Γιατί τι να τον κάνει κατάμονος τον εαυτόν του όλον ο άνθρωπος, πρέπει να δώσει. ~ Κική Δημουλά

    Ευχή για ένα όμορφο απόγευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. marie μου, είναι θαυμαστό το πώς σου έχουν εντυπωθεί όλα τα μαργαριτάρια του ελληνικού ποιητικού λόγου. Ειδικά, όταν σε κάθε περίσταση, τα επαναφέρεις ως συνειρμούς σου, και μας τα χαρίζεις... Να είσαι πολύ καλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  12. ωωωω....τι τιμή να με αναφέρεις σε μια ακόμα πολύ όμορφη ανάρτησή σου.σε ευχαριστώ από καρδίας.χαίρομαι που συμφωνούμε όλοι πως η διαδρομή πρέπει να έχει συνοδοιπόρο.η κακή γιατί αν είσαι μόνος, απλώς δεν θα τα καταφέρεις να φτάσεις στο τέρμα και η καλή, γιατί ποιό νοήμα έχει να μην μπορείς να μοιραστείς ένα καλό νέο;πάρε για παράδειγμα τον εαυτό σου.Όταν έχεις μια προσωπική επιτυχία το πρώτο πράγμα που κάνεις δεν είναι να πληκτρολογήσεις τα νούμερα του αγαπημένου σου προσώπου για να μοιραστείς την χαρά;
    Όλη η χαρά βρίσκεται στη διαδρομή,στο ταξίδι.Αν είσαι μόνος, απλώς έχεις χάσει όλα τα μικρά πράγματα που προσφέρει η διαδρομή.Θα φτάσεις στον προορισμό αλλά δεν είναι το ίδιο.καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρατάω τα λόγια σου τα προηγούμενα και αυτά, γιατί στο blog, μου αρέσει να τείνω προς το ιδανικό... Βάζοντας νερό στις αναρτήσεις μας δεν κερδίζουμε και πολλά... Αν αναζητάς το καλύτερο, θα γίνεις σίγουρα καλύτερος...

      Διαγραφή
  13. Έτσι σκέφτομαι κι εγώ. Η μοναξιά, είναι μεγάλο βάρος που σπάνια οι άνθρωποι μπορούν να το αντέξουν. τότε, γίνονται απόλυτα δυστυχισμένοι...
    Μακάρι πάντα να έχουμε κάποιον να μοιραζόμαστε στιγμές!...

    καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από το στόμα σου και στου θεού τ' αυτί, Eva μου! Καλή εβδομάδα και σε σένα

      Διαγραφή
  14. Καλησπέρα!Πολύ όμορφη ανάρτηση!!Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα!!
    Συγνώμη που δεν σε κατάλαβα στην αρχή.. Θα τα λέμε συχνά τώρα! Καλή συνέχεια με δύναμη και χαμόγελο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Κατερινάκι! Τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Θα χαρώ πολύ να τα λέμε... Έμπνευση δύναμη κ ομορφιά, να σε χαρακτηρίζουν πάντα! Σε φιλώ;)

      Διαγραφή
  15. Όμορφη ανάρτηση! Καλή βδομάδα κι από μένα. Χάρηκα που σε γνώρισα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρομανούλα γλυκιά, με σούπερ βιογραφικό, κι εγώ χάρηκα που σε συνάντησα... Ο,τι ποθείς να σου συμβεί από δω και πέρα... Πολλά φιλιά;)

      Διαγραφή
  16. Χαρηκα που σε γνωρισα. Η χειροτερη πιστευω μοναξια ειναι να εχειs διπλα σου ανθρωπουs αλλα να μην μπορειs να μοιραστειs τιποτα τουs. Φιλακια πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ ενδιαφέρον αυτό που θίγεις: μια άτυπη μοναξιά, μια μοναξιά που την ξέρει ο καθένας για τον εαυτό του, και σε ποιον να την πει, πώς να την παραδεχτεί; Είδες μέσα από το διαδίκτυο πόσα μοιραστήκαμε και πόσο καλά τα πήγαμε και από κοντά; Πέρα από κάθε φαντασία... Χάρηκα που βρεθήκαμε δίπλα δίπλα. Να είσαι καλά και σε πρώτη ευκαιρία αν είμαι κοντά θα σε επισκεφτώ! Σε φιλώ

      Διαγραφή
  17. Καλή εβδομάδα :) Πέρασα να σου πω ότι χάρηκα πολύ για τη γνωριμία μας την Κυριακή! Δεν έτυχε να σε διαβάσω ποτέ, τώρα όμως θα σε επισκέπτομαι τακτικά!

    Φιλιά xxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ασπασία μου! Εγώ θυμάμαι ότι με είχες διαβάσει. Έχω σχόλιό σου στην ανάρτηση γονείς. [ Το μόνο μαμαδίστικο ποστ μου! ] Φυσικά τώρα που γνωριστήκαμε κι από κοντά θα αφουγκραζόμαστε η μία την άλλη, πιο εντατικά. Καλή (μπλογκο- και όχι μόνο) αντάμωση!!!

      Διαγραφή
    2. Ναι, έχεις δίκιο. Ξαναδιάβασα τώρα την ανάρτησή σου εκείνη και ήταν πραγματική υπέροχη!
      Πάντως για να πω την αμαρτία μου, θυμάμαι την ανάρτηση αλλά δε θυμάμαι το σπιτάκι σου. Ίσως ήρθα από link από κοινοποίηση των Μαμά...δες, Μπαμπά...δες ή των Μικρών Μεγάλων στο FΒ, τη διάβασα, σχολίασα και μετά έφυγα χωρίς να περιπλανηθώ περεταίρω; Τι να πω. Πάντως η μνήμη μου με προδίδει :)

      Διαγραφή

Έτσι στα μουγγά θα καθόμαστε, πείτε κι εσείς κάτι...