Σελίδες

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

θησαυρός



Να έχεις θησαυρό. 
Πολύτιμα μικρά γυαλιστερά κομμάτια. 
Απ' ό,τι έζησες, κι απ' ότι ζήλεψες να ζήσεις.
Κι ας μη το ξέρει κανείς, αυτός θα είναι εκεί. Θα περιμένει να σου δοθεί.
Γύρισε να τον βρεις. Κι άλλοι πολλοί θα τον αναζητήσουν.---


Άνετα τα χωράει. Πράγματα χρήσιμα
που ακόμη δεν έχουν βρει, μες στο σπίτι, θέση:
καλώδια, μικροσυσκευές, καθαριστικά, εργαλεία, κι άλλα τόσα...
να τα φυλάξουμε, πωπώ,
μακριά απ' τα μικρούτσικα χεράκια.

Μα τι έχει μέσα; Ρωτούσε η μάνα μου.
Τι ωραίο μπαούλο... Έλεγε ο πατέρας μου.
Σε όλους άρεσε, καθώς φαίνεται.

Καθόταν, φίλε, το μπαούλο χρόνια ολάκερα.
Μπορεί και είκοσι. Στο πίσω μπαλκόνι.
Τι μπογιές, τι γλάστρες, τι κουβάδες σήκωσε.
Κι οι  γάτες το γυρόφερναν σαν ήταν να γεννήσουν.
Ιδού ο καιρός,  λοιπόν, να το αδειάσω. 

Ας το ανοίξουμε, να δούμε τι θα ιδούμε
τι θα πετάξουμε, τι θα φυλάξουμε
κι αν έχει κάτι που ν' αξίζει, να μη σαπίζει.

Στο μπαούλο, θυμάμαι, έμπαινε  κατιτίς,
όποτε έλεγα, λίγο, να συγυρίσω τα χαρτιά μου.
Και τώρα που το άδειασα,
καρδιά δε μου κάνει,
ούτε ένα να πετάξω.

Μικρά μπλοκάκια με τις σκέψεις,
καλλιτεχνήματα μαθητών μου - μα και δικά μου σε παρόμοιες ηλικίες
βιβλιαράκια και τετράδια,
χάρτες και κάρτες από τα ταξίδια
γραπτά μου που δεν έβγαλα στο φως.

Να τονε βάλουμε αλλού το θησαυρό σου, μου είπε.
Να τονε βάλουμε... του είπα,
και κοκκίνισα.


Σαν να ‘χαμε  ανασκαφές.
Κομμάτια αγαπημένα από το παρελθόν, σκόρπια εδώ κι εκεί.
Συγκίνηση μεγάλη. Αμηχανία. Νοσταλγία.
Τόσοι και τόσοι πειρατές έφτιαχναν χάρτη για να ξανάβρουνε το θησαυρό τους.
Πώς μπόρεσα εγώ να τον ξεχάσω; Δεν μπορεί... Κάτι άλλο θα συμβαίνει.

Τα βάλαμε στο πατάρι.
Και τώρα; Πώς νιώθεις;
Κύκλωσα τα χέρια μου γύρω απ' τη μέση του,
απ' τις λίγες φορές που δεν κρατούσα ένα απ' τα παιδιά.
Πώς να νιώθω, θησαυρέ μου; του είπα









------------------------------------------------------------
1.τα αγάλματα από αλυσίδα ποδηλάτου είναι έργα του κορεάτη γλύπτη Yeong Deok Seo
αφιέρωμα του οποίου μπορείτε να δείτε στο παρακάτω ελληνικό blog
http://vmdesignblogg.blogspot.gr/2012/02/blog-post_5825.html


2. Κατοπινή προσθήκη
21.9.2012

Αυτή η καρδιά ήρθε χθες από τη φίλη wild rose και επειδή πρέπει να την παραδώσω στα πιο συγγενικά μου blog επιλέγω αυτό της Ρεγγίνας και της voulaki.

30 σχόλια:

  1. Τι υπέροχος θησαυρός αποτυπωμένος με όμορφα λόγια...
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ελένη! Μόλις είδα και το δικό σου παραμύθι. Μπράβο και σε σένα.

      Διαγραφή
  2. Δεν είναι τα αντικείμενα, είναι οι μνήμες που φυλάμε στα μπαούλα και στα πατάρια, είναι η ζωή που ζήσαμε.
    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλη σου μέρα Maria! Ναι, οι μνήμες. Μα μέσω αυτών των αντικειμένων, των ενθυμίων δηλαδή, θέλουμε να κρατήσουμε τις μνήμες δυνατές. Μα, κάθε τόσο πρέπει να τα ξεκαθαρίζουμε, γιατί ακόμα και οι μνήμες επαναξιολογούνται. Όπως τα μετάλλια των ολυμπιακών, ένα πράγμα!! Είδες που με έβγαλε το σχόλιό σου; Σε ένα επιπλέον συμπέρασμα.

      Διαγραφή
  3. Ένα μπαούλο με τέτοιον θησαυρό πρέπει να το φυλάμε καλά, είναι κομμάτι της ζωής μας! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα, Cristina!!! Τον φυλάμε, τον φυλάμε :)
      Διερωτώμαι αν αντικείμενα και τα ενθύμια έχουν πια τόση δύναμη, όταν αλλάξουν οι προτεραιότητες μας; Θα υπάρξουν στιγμές που τα αντικείμενα θα κάνουν χώρο για τη ζωή,για το έμψυχο υλικό, που είναι και το πιο πολύτιμο. Αν αυτό χαθεί, κανένα αντικείμενο δεν μπορεί να το αντικαταστήσει. Φιλιά

      Διαγραφή
  4. Από παιδί μου άρεσε να "ψαχουλεύω" τα συρτάρια των γονιών μου (όταν έβγαιναν!)και τι θησαυρούς δεν ανακάλυπτα!
    Τώρα πια (φαίνεται να χόρτασα)όσα λιγότερα κατ-έχω τόσο πιο όμορφα και ελεύθερη αισθάνομαι!
    Θησαυρός η ανάρτηση σου, όπως και τα γλυπτά!

    ΑΦιλιά και καλό μας βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, τώρα που το λες, πάντα ήθελα να πλουτίσω το θησαυρό μου με δικές τους σφραγίδες, χτενάκια, κορδέλες, μπουτουνιέρες κ.α. Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  5. Τι όμορφο!
    Αυτός ο θησαυρός πρέπει συντηρείται να "ξεσκονίζεται" και να επαναπροσδιορίζεται η σχέση μας μαζί του!

    Καλό Φθινόπωρο Marron.
    Z.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ένα μπαούλο γεμάτο αναμνήσεις..
    αυτός και αν είναι θησαυρός..
    καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλωσήρθες!! Καλή εβδομάδα!

    Εργασία για το σπίτι. Προσέξτε λίγο το κείμενο. Ποιος είναι τελικά ο θησαυρός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ο θησαυρός είσαι εσύ ,το μυαλό σου που θυμάται τόσα ;;
    ή κάποιο πολύ στενό σου πρόσωπο...
    α !αρκετές εργασίες είχα σήμερα,για λύσε το αίνιγμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τελικά θησαυροί είναι οι αναμνήσεις μας....όμορφη ανάρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. συμφωνώ με την προλαλείσα...την me (maria)
    αυτό μένει τελικά οι αναμνήσεις...εύχομαι μόνο πάντα να είναι όμορφες...όχι με πόνο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Eχω κάνει τόσες μετακομίσεις τα τελευταία χρόνια που δεν βρίσκω πιά τέτοιους μικρούς θησαυρούς. Και σε 5 χρόνια καλά να'μαστε πάλι γυφταριό στους δρόμους, στην επιστροφή προς την Ιθάκη. Ετσι ποτέ δεν μαζεύεται καιρός. Τελικά πέταξες τίποτα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέταξα ελάχιστα: κάποια που θα μπορούσαν να με στοιχειώσουν κοιτάζοντάς τα, και κάποια προσχέδια ονείρ"ν που ήδη πραγματοποίησα και με το παραπάνω!! Κρατησα τα καλύτερα όπως κι εσύ! Με το καλό σε πέντε χρόνια στην "Ιθάκη" σας. Γεμάτοι περιπέτειες γεμάτοι γνώσεις. Φιλιά

      Διαγραφή
  12. μπήκα και γω μέσα στο μπαούλο και ψαχούλευα...
    πόσα "μπαούλα" αλήθεια έχουμε όλοι μέσα μας...
    ολάκερα σεντούκια από αναμνήσεις...
    και κάθε μικρό χαρτάκι μπορεί να σου θυμίζει πολλές ώρες βιντεοεγκεφαλικών αναμνήσεων...
    υπέροχο ποστ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. τους θησαυρούς πρέπει να τους φυλάμε καλά.. κρύβουν μια ολόκληρη ζωή! πολύ όμορφη ανάρτηση.. :) φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αυτοί είναι οι πραγματικοί θυσαυροί τελικά!
    πανέμορφη ανάρτηση :')
    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εvonita και Δανάη σας ευχαριστώ! Φιλιά κι από μένα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. όμορφα λόγια. να τον φυλάς τον θησαυρό σου, υλικό και μη (αναμνήσεις). καλό απόγευμα. φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όταν βγαίνουν στην επιφάνεια οι σφραγισμένες και καλά κρυμμένες αναμνήσεις μας θυμίζουν..ίσως και να μας πονούν!
    Πολύ όμορφη ανάρτηση~
    Καληνύχτα και καλώς σε βρήκα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σ'ευχαριστώ για τον καλό το λόγο, και που πέρασες και άφησες το σχόλιό σου. Ναι μερικές μας πονούν. Καλή σου νύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αναμνήσεις.... οι πιο ασφαλείς θησαυροί! Κι εγώ χρειάζομαι καθάρισμα των αναμνηστικών που φύλαγα τόσα χρόνια, άψυχα αντικείμενα πλέον, δεν τα χρειάζομαι η φλόγα τους καίει μέσα μου.

    Χάρηκα που γνωριστήκαμε. Καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς... Κι εγώ χάρηκα πολύ για τη φιλία! Καλή εβδομάδα σε μια καρδιά που χτυπά κι εδώ, αλλά και στον Καναδά...

      Διαγραφή
  20. Πολύ τρυφερή ανάρτηση..
    Μυρίζει νοσταλγικά.. :-)

    Σε ευχαριστώ κι απο εδώ για το βραβείο σου...!
    Μεγάλη τιμή και χαρά να παίρνω μία χρυσή καρδιά βγαλμένη από το μπαούλο με τους θησαυρούς σου.. :-)

    Καλή σου μέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Συγχαρητήρια έχετε βραβείο από το http://mirantaslittlegarden.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έτσι στα μουγγά θα καθόμαστε, πείτε κι εσείς κάτι...